Co z plażą miejską przy ul. Chodkiewicza?

Najbardziej charakterystycznym obiektem osiedla willowego stała się restauracja
(późniejszy hotel „Kormoran”). Otwarto ją w 1927 roku.
Budynek, do którego prowadziła aleja od strony ulicy Parkowej, zaprojektowany został przez miejskiego budowniczego Radtkego. Do przeszklonej restauracji z tarasem przylegały przebieralnie i sanitariaty. Kompleks wypoczynkowy posiadał własną plażę z pomostami, wieżę do skoków oraz tory pływackie. Piasek, który posłużył do urządzenia miejskiej plaży, przywieziono do Iławy z Sopotu.

Pierwsza poważna przebudowa miała miejsce w latach 60-tych
Do pierwszej poważnej przebudowy obiektu doszło dopiero w połowie lat 60. Rozebrano wtedy przebieralnie i sanitariaty, a w ich miejscu pobudowano dwa murowane skrzydła z pokojami do wynajęcia. Obiekt stał się synonimem luksusu i pozostał nim do połowy lat , 90. Nieprzerwanie przy hotelu funkcjonowała miejska plaża. Na początku lat, 60 w sąsiedztwie plaży powstała przystań żeglarska. W tym samym miejscu funkcjonuje dziś nowoczesny port śródlądowy.
Dawne osiedle willowe, czyli obszar miedzy ulica Sienkiewicza a Chodkiewicza, to jedno z najbardziej atrakcyjnych miejsc Iławy o bogatej tradycji, sięgającej czasów, gdy miasto stawiało swoje pierwsze kroki w turystyce. To miejsce darzone sentymentem przez pokolenia mieszkańców, którzy spacerowali urokliwymi uliczkami i wypoczywali w cieniu starych drzew. O jego dawnej świetności przypominają pojedyncze wille, a o współczesnej funkcji - nowoczesne obiekty portu, które otwarte są nie tylko dla żeglarzy, ale na wszystkie osoby, które chcą sycić się czystym powietrzem znad Jezioraka. I taka powinna być funkcja całego półwyspu.

Trampolina środku kąpieliska
Starsi iławianie do dziś wspominają trampolinę na środku kąpieliska
Do lat 70 - tych ubiegłego wieku goście i mieszkańcy Iławy korzystali z jedynej urządzonej plaży przy ul. Chodkiewicza. Po wojnie pozostały obiekty infrastruktury – restauracja z miejscem widokowym „Kormoran”, z przebieralniami i zrekonstruowanymi pomostami. Do dziś wielu starszych Iławian wspomina charakterystyczny obiekt znajdujący się na środku kąpieliska - monumentalną trampolinę.

Przełomowy rok
Rok 2015 może być rokiem szczególnym dla charakteru osiedla „Kormoran”. Samorząd powiatowy oddał do użytku nowoczesny port śródlądowy a budynek hotelowo-gastronomiczny wraz z częścią plaży i parkingiem zmienił właściciela. Wcześniej przez wiele lat, konkretnie od 1989 roku właścicielem tych obiektów była spółdzielnie PSS Społem. Od ubiegłego roku obiektami zawiaduje prywatny inwestor.

Plany w roku bieżącym
W bieżącym roku planuje się w sposób pośpieszny wykwaterować mieszkańców z budynku komunalnego przy ul. Mazurska 2 (dawna willa). Miasto w przyszłości docelowo chce zbyć obiekt w obrocie prywatnym. Część radnych była przeciwna szybkości działań dokonywanych przez Burmistrza, o czym świadczy wynik głosowania. Nie wszyscy dostrzegają problem wynikający ze zmian własnościowych, ale podnoszą w swych wypowiedziach brak informacji dotyczącej tej idei. W marcu 2016 r. obecny właściciel „Kormoranu”, części plaży i parkingu złożył wniosek o wydanie pozwolenia na budowę „zespołu budynków rekreacji indywidualnej w zabudowie szeregowej” w ramach modernizacji byłego „Kormoranu”. Zgodnie z wnioskiem ma powstać segmentowy obiekt z apartamentami na sprzedaż lub wynajem.

Czy plaża przestanie istnieć?
Czy obiekt taki jest zgodny z zapisami planu zagospodarowania przestrzennego miasta? Gdyby obiekt taki miał zostać jednak zrealizowany należy postawić pytanie – co z plażą miejską przy ul. Chodkiewicza? Dotychczas zaplecze sanitarne znajdowało się w budynku „Kormoranu”. Czy plaża przestanie istnieć? Czy mieszkańcy pozbawieni będą możliwości korzystania z tego kąpieliska? Atrakcyjny lokalizacyjnie obiekt hotelowo-restauracyjny, jakim był „Kormoran” jest własnością osoby prywatnej, najstarsza plaża miejska, kiedyś wizytówka naszego miasta traci swoje znaczenie.
Pan burmistrz nie powinien dopuścić do utraty publicznego charakteru istotnych części osiedla. Brońmy publicznej własności – nie wszystko musi iść na sprzedaż. Dbajmy o zachowanie charakteru i historycznej tożsamości naszego miasta.
źródło: Życie Powiatu Iławskiego