Stadion to nie tylko zawody sportowe. Odbywały się tu również manifestacje, parady, przemarsze...

Historia sportu w Iławie, a dawniej Deutsch Eylau nie jest długa. Chociaż gdy zechcemy pisać o iławskim stadionie to należy jego początków, czy jak kto woli genezy, szukać już w drugiej połowie XIX wieku.

Otóż wtedy Drodzy Państwo tak naprawdę znika z map naszego miasta Mała Żuława lub — zachowując poprawność historyczną czy poprawność jeżeli chodzi o nazewnictwo — Kleine Werde. Na początku lat 60. XIX wieku czynione są starania by Iławę połączyć drogami o twardej nawierzchni z innymi ościennymi miastami Prus. Zasypany zostaje wąski ciek wodny /dzisiejsza ulica Sienkiewicza i tereny stadionu/ który utrudniał komunikację w kierunku północnym.
Powstaje zatem ubita, twarda droga do Susza. Miasto zyskało atrakcyjne tereny, które postanowiono wykorzystać. Pomysł na realizację musiał zaczekać aż do lat 20. XX wieku.

Rządy burmistrza C. F. Giesego w Iławie to czas prosperity i rozwoju. Powstają liczne obiekty użyteczności publicznej, które sprawiają, że Iława staje się jednym z najpiękniejszych miast Oberlandu.
Ratusz, dzisiejszy kinoteatr, plaża miejska to niektóre ,,dzieła'' Giesego i ówczesnych władz miasta. Nie można tu pominąć oczywiście stadionu i kortów. Budowę stadionu rozpoczęto w 1922 r.. Kłopot polegał na dość grząskim gruncie, który był przeznaczony pod płytę stadionu. Z miejscem na korty nie było problemu — one były zaplanowane w tzw. Małym Lasku.

Całymi tygodniami nawożono ziemię, która miała utwardzić grunt. Jak Państwo zauważycie płyta stadionu jest w niewielkiej niecce, budowniczowie musieli zadbać by podmokły teren był zdrenowany. Toteż pewno niektórzy ze starszych mieszkańców Iławy pamiętają szuwary w miejscu dzisiejszego boiska treningowego Jezioraka za trybunami w kierunku ul. Sienkiewicza.

Stadion w latach 20. i 30. ubiegłego wieku nie służył tylko do rozgrywania zawodów sportowych. Odbywały się tam również manifestacje, parady, przemarsze najczęściej z udziałem stacjonującego w Iławie wojska.