Msza Behringowska w Ławicach

2015-03-18 13:30:27(ost. akt: 2015-03-18 13:01:33)
Wójt gminy Iława Krzysztof Harmaciński wraz z gośćmi, m.in. ks. Jerzym Żochowskim, pastorem Wojciechem Płoszkiem z kościoła Ewangelicko-Augsburskiego z Ostródy, złożyli kwiaty przy pomniku noblisty

Wójt gminy Iława Krzysztof Harmaciński wraz z gośćmi, m.in. ks. Jerzym Żochowskim, pastorem Wojciechem Płoszkiem z kościoła Ewangelicko-Augsburskiego z Ostródy, złożyli kwiaty przy pomniku noblisty

Autor zdjęcia: Archiwum Gminy Iława

W niedzielę 15 marca w Ławicach odbyła się msza dziękczynna w 161 rocznicę urodzin wielkiego noblisty Emila von Behringa. Poprowadzili ją wspólnie ks. Jerzy Żochowski z parafii Niepokalanego Poczęcia Najświętszej Marii Panny z Iławy oraz pastor Wojciech Płoszek z kościoła Ewangelicko-Augsburskiego z Ostródy.
O oprawę muzyczną zadbał Gminny Ośrodek Kultury z Laseczna. Po mszy wójt Gminy Iława Krzysztof Harmaciński wraz z zaproszonymi gośćmi złożyli kwiaty pod pomnikiem noblisty. Następnie dokonano wpisów do pamiątkowej księgi, która na co dzień wyłożona jest w Izbie Pamięci Emila von Behringa w szkole podstawowej w Ławicach.



O nobliście

Emil Behring był synem nauczyciela i piątym dzieckiem w rodzinie Behringów. Aż do trzynastego roku życia pobierał nauki u swojego ojca w domu w Ławicach, który zarazem był szkołą (także dziś). Potem uczęszczał do gimnazjum w Olsztynku, gdzie 31 lipca 1874 roku zdał maturę. Emil miał zostać studentem teologii, ale dzięki wstawiennictwu pastora Leipholza z Rudzienic, byłego nauczyciela Behringa, siostrzeniec pastora lekarz nadsztabowy pozyskał dla niego stypendium na studia chirurgiczne w Królewskim Instytucie im. Fryderyka Wilhelma w Berlinie.


31 lipca 1878 Emil Behring zdał trudny egzamin dopuszczający do dyplomu, a 15 sierpnia 1878 obronił pracę dyplomową i po dwóch latach praktyki uzyskał prawo wykonywania zawodu lekarza. Mając za sobą pracę lekarza wojskowego na terenie Prus Wschodnich został oddelegowany jako lekarz sztabowy do Instytutu Farmakologii Uniwersytetu w Bonn i pracował tam nad odpornością przeciw zarazie wąglikowej.


W 1888 roku wrócił do Berlina i rok później został skierowany do Uniwersyteckiego Instytutu Higieny, którego szefem był Robert Koch. Prowadzone wspólnie z Japończykiem Kitasato studia nad dezynfekcją doprowadziły naukowców do wniosku, popartego licznymi doświadczeniami, że krew konia uodpornionego przeciw błonicy i tężcowi, może być wykorzystana do uodpornienia innych koni. Wyniki badań nad tężcem, Behring i Kitasato opublikowali 4 grudnia 1890 roku, a kilka dni później Behring opublikował wyniki samodzielnych badań nad błonicą. Już wtedy powstały nadzieje, że tym sposobem będzie można uodpornić człowieka.


Rok później Emil Behring i dr Erich Wernicke przeprowadzili eksperyment na owcach i otrzymali wysoko skondensowaną surowicę z przeciwciałami błonicy i zaraz w 1891 roku uratowali dwoje śmiertelnie chorych na błonicę dzieci. Dla leków opracowanych przez Behringa i jego współpracowników wprowadzono nowe nazwy: surowica błonicy i surowica przeciw tężcowi. Początkowo surowice te były mało skuteczne, szczególnie, kiedy choroba była mocno zaawansowana, pracowano, więc nad ich udoskonaleniem. Badaniami nad immunologią w owym czasie zajmował się również Paul Erlich i wspólnie z Behringiem udoskonalili szczepionki w Instytucie Badań nad Surowicą, który mieścił się w Berlinie, i wtedy uzyskano produkt, który w 75% skutecznie ratował umierające dzieci.


Za swoje zasługi Behring otrzymał wiele nagród. Najpierw, w 1893 roku, tytuł profesora uniwersyteckiego, potem, w 1895 roku, tytuł nadzwyczajnego radcy medycznego; otrzymał również odznaczenie Francuskiej Legii Narodowej. W 1901 roku, z okazji dwóchsetlecia Państwa Pruskiego, nadano mu tytuł szlachecki. Jeszcze w tym samym roku Emil von Behring został pierwszym w historii medycyny lekarzem – laureatem Nagrody Nobla. W czasie pierwszej wojny światowej, w 1915 roku, dostał Krzyż Żelazny za szczepionkę przeciw tężcową, która ratowała życie rannym żołnierzom. Kolejny postęp w pracach Behringa wiązał się z opracowaniem mieszanki antydyfterytowej o zwiększonej aktywności immunologicznej. W 1904 roku uruchamia własną fabrykę szczepionek w Marburgu, żeby mieć bezpośredni udział w procesie produkcyjnym swoich wynalazków.
Emil Behring umiera na zapalenie płuc 31 marca 1917 roku. 


Źródło: UG Iława

Czytaj e-wydanie

Pochwal się tym, co robisz. Pochwal innych. Napisz, co Cię denerwuje. Po prostu stwórz swoją stronę na naszym serwisie. To bardzo proste. Swoją stronę założysz klikając " Tutaj ". Szczegółowe informacje o tym czym jest profil i jak go stworzyć: Podziel się informacją:

">kliknij
Problem z założeniem profilu? Potrzebujesz porady, jak napisać tekst? Napisz do mnie. Pomogę: Igor Hrywna

2001-2024 © Gazeta Olsztyńska, Wszelkie prawa zastrzeżone, Galindia Sp. z o. o., 10-364 Olsztyn, ul. Tracka 5