Koński lament, trzask batów i tępy głos handlarzy czyli jak iławianie ratowali zwierzęta na targach w Skaryszewie

— Podróż ze Skarszewa była ciężka, klacz jest w naprawdę złym stanie, właściwie ledwie trzyma się na nogach - mówi Karolina Zagrodzka. — Jeszcze dziś po południu zajmie się nią weterynarz, a zaraz potem kowal. To była straszna noc. Nieoficjalnie targi rozpoczynają się o 1 w nocy, my byliśmy na miejscu wczoraj o 20:00, a nad nad ranem pojechaliśmy na targ. Było bardzo nerwowo, widok tych zwierząt jest po prostu straszny. Byłam już na targach wiele razy, ale za każdym razem to jest koszmar. Ale Krzysiek Ruczyński był pierwszy raz i nie mógł uwierzyć własnym oczom. Wycieńczone zwierzęta, z żywymi ranami, ślepe, cierpiące, wydające przeraźliwe dźwięki - wierzyć się nie chce, że to wszystko robią ludzie. Udało się szczęśliwie dojechać do Siemian. Nasza klacz ma apetyt, co bardzo nas cieszy. Ale jej kopyta są w opłakanym stanie. Sącząca się ropa, ból... grzybica dosłownie wszędzie. Zabieramy się dziś za nią i na pewno będzie dobrze. Co ważne, udało nam się zebrać potrzebną kwotę na leczenie nowego konia.

Relację z targów śledzimy także na fecebooku. Czytaliśmy tam: 

"Dotarliśmy do Skaryszewa. Nasz skład jest trzyosobowy: Karolina, Krzysztof i Krzysztof. Jest nas mało, ale duch walki silny. Mimo, że TARGI rozpoczynają się jutro rano, na targowisku są już pierwsze tiry: ( Na miejscu jest już także fundacja TARA - jesteśmy w kontakcie. Jeszcze chwila i wspólnie idziemy patrolować targ."

Kolejny, tym razem bardzo wymowny, wpis:

"Czasem wydaje Ci się, że wszystko już wiesz, czasem myślisz że wszystko już znasz ... Nic Cię nie zaskoczy i nic nie zdziwi ... Znasz przecież siebie, swoje uczucia i swoje emocje. Jesteś pewien, że tak właśnie jest? Bo ja Ci powiem, że tak nie jest. Nie tu, w końskim piekle, gdzie stoisz jako dawca życia, a wokół przerażone zwierzęta. Słyszysz przeszywający całą Twą duszę koński lament, trzask batów i tępy głos handlarzy " Skur... stój grzecznie, bo jak ci przyp..." Idę do samochodu, sorry - powiedział Krzysiek, który pierwszy raz zobaczył, co dzieję się po otwarciu wrót do śmierci niewinnych koni . Drugi Krzysiek dodał - zobacz Karolina na te konie: zaniedbane, w gównach i z kopytami jak płetwy. Jak one cierpią! No nie pomyślałam, zostałam więc w swej "emocjonalnej mocy" sama. Odetchnęliśmy przez chwilę w aucie, po czym wróciliśmy na targ wydać wyrok. Wyrok, który nazywa się życie. Przecież to tylko jedna decyzja, jesteś przecież opanowany i zawsze wiesz czego chcesz, prawda? A ja znów powiem Ci - bzdura! Zwieszona w dół głowa, oplątana w sznurkach, ledwo stojąca na zdeformowanych, kopytach, z których sączy się ropa ... Zmęczone bólem, cierpiące oczy ... Szturchają ją paluchami, sprawdzają czy w miarę tłusta. Tak właśnie przy niej stanął nasz Patrol! 3.500 tysiąca i zabierajcie! Czy ona w ogóle dojedzie? Awantura z Powiatowym Lekarzem Weterynarii rozpętana!!! O szczegółach nie teraz. Na pomoc nadeszła Fundacja Zwierzęca Polana. Proszę to 1.700 zł od nas i weźcie tę klacz. Leczenie, kowal, leczenie, kowal - dzięki ich pomocy mamy na to fundusze. My także pomogliśmy - w transporcie koni wykupionych przez ich Fundację - źrebnej kucki wraz ze źrebakiem. Wyruszyliśmy więc z targów z trzema końmi. Wracamy już do naszego Sanatorium z ocalonym życiem ... Dziękujemy Wam !!!